احتراق
بیشتر مصرف سوخت ما سوخت فسیلی است که منشا هیدروکربنی دارد. هیدروکربنها بیش از ۹۰% انرژی مصرفی روزانه را از پروپان گرفته تا ذغال سنگ تولید میکنند. تمرکز ما بیشتر روی گاز طبیعی، نفت سبک، نفت سنگین و ذغال سنگ است.
تفاوت اصلی این سوختها در نسبت هیدروژن به کربن و سایر مواد موجود در آن است. با وجود این حقیقت که هیدرو کربنها (چه گازی و چه جامد) به یک شکل سوخته و با اکسیژن ترکیب میشوند، انرژی را به صورت حرارت آزاد میکنند. اگر به رقم آنالیز کلی سوخت دقت کنید میفهمید که با افزایش مقدار کربن، سوخت سنگینتر و با افزایش هیدروژن سبکتر میشود. فاکتورهای دیگری هم دخیل است ولی ابتدا به خود احتراق میپردازیم.
برای تولید آتش چه عواملی باید وجود داشته باشد؟
برای تولید آتش باید سه عامل سوخت، اکسیژن و گرما گرد آید. ممکن است قطعات بزرگ چوب را گرد آورده و روی هم انبار کنید ولی هر قدر کبریت بزنید نمیتوانید آن را شعله ور کنید زیرا عامل گرما را فراهم نکردهاید. برای این کار باید تکههای کوچکتر و سبکتر را روشن کرد تا پس از ایجاد گرما قطعات بزرگ تر هم آتش بگیرند.
اگر قطعات چوب را از هم دور کنید نهایتا آتش خاموش خواهد شد. از اینجا میتوان درس مهمی درباره رابطه سوخت و حرارت در آتش گرفت. با سوختن سوخت حرارت تولید شده ومقداری از آن صرف روشن ماندن شعله و مقداری نیز برای روشن کردن بقیه سوخت می شود. اگر آتش متلاشی شود تمام حرارت آن به مواد سرد منتقل شده و خاموش میشود.
فرایند احتراق سوخت
نقش دما در احتراق بویلر
دمای آتش درون بویلر در رینج ۱۲۰۰-۳۲۰۰ درجه فارنهایت است که معمولا بیش از مقدار مورد نیاز برای روشن نگه داشتن و سوزاندن بقیه سوخت است. همه کورههای جدید دارای دیواره های آبی هستند که بیشتر حرارت تشعشعی آتش را دریافت می کنند.
اصطلاح فرایند احتراق چیست؟
سوختن سوخت با عنوان (فرایند احتراق) معروف است.
چه صفتهایی به منظور توضیح نتایج احتراق گفته میشود؟
احتراق جزئی یعنی چه؟
احتراق جزیی به این معنی است که کل سوخت مشتعل نشده و مقداری از آن ، کم یا زیاد باقی میماند.
احتراق ناقص یعنی چه؟
در احتراق ناقص سوخت به صورت مطلوب مشتعل نشده و تولید دوده میکند.
احتراق کامل یعنی چه؟
احتراق کامل بهترین نوع اشتعال است و در آن تمام سوخت به صورت مطلوب مشتعل میگردد که تقریبا دسترسی به آن دور از تصور است. در احتراق کامل، تمام سوخت میسوزد اما همیشه مقداری هوای اضافی باقی میماند.
ترکیبات هر سوخت
هر سوختی دارای نسبت هوا – سوخت منحصر به فردی است و آن جرم هوایی است که برای سوزاندن ۱ ۱B سوخت مورد نیاز است. این کمیت کاملا وابسته به نسبت کربن به هیدروژن سوخت، مقدار هیدروکربن سوخت و مقدار کم تر به هوای مورد نیاز به ترکیب شدن با سایر اجزای موجود در سوخت است.
به یاد داشته باشید که این نسبت جرمی است نه حجمی اما میتوان آن را به نسبت حجمی تبدیل نمود. این نسبت توسط آنالیز کلی سوخت تعیین میشود.
نقش نیتروژن در فرایند احتراق
تمام هوای مورد نیاز برای سوخت مصرف نمیشود بلکه فقط اکسیژن در احتراق کاربرد دارد. حتما میدانید که فقط ۲۱% هوای جو را اکسیژن تشکیل میدهد.
پس ۷۹% بقیه چیست؟ همه آن نیتروژن است که گاز بی اثر خوانده میشود. زیرا کار خاصی بجز حضور در جو انجام نمی دهد. وقتی حرف آلوده کردن هوا توسط بویلر به میان میآید میفهمید که کاملا هم بی اثر نیست. این ۷۹% نیتروژن میتواند با جذب مقدار زیادی از حرارت تولیدی آتش، سرعت ترکیب اکسیژن را با سوخت محدود کند. یعنی در فرایند احتراق یک تعدیل کننده یا در حقیقت یک کند کننده است و از احتراق سریع و نا مطلوب جلوگیری میکند.
نبود نیتروژن در شاتل فضایی باعث مرگ چند فضا نورد شد
شاید رویداد روز های اول برنامه پرواز فضایی را به یاد بیاورید که سه فضا نورد داخل کپسول در یک آزمایش روی زمین تا حد مرگ سوختند. درآن زمان داخل کپسولها از اکسیژن خالص استفاده میکردند. یک جرقه الکتریکی کافی بود تا تمام وسایل بدون وجود نیتروژن که احتراق را کنترل کند شروع به اشتعال نماید. تجهیزاتی مانند شاتل فضایی میتوانند سوخت را با اکسیژن خالص بسوزانند اما این عملیات از طرف مصرف کل سوخت و تاثیر کند کنندگی نیتروژن در محدودیت است. قرار دادن درست مخازن اکسیژن مشعل برش به صورت رو به پایین در داخل واحد بسیار مهم است زیرا میتوانند انفجار شدید و سریعی را در واحد به وجود آورند.
شیمی احتراق
عنوان این بخش باید (شیمی احتراق) نام گذاری گردد. با بردن نام شیمی، اپراتورها شکه شده و به دنبال راه فرار خواهند گشت زیرا از آن گریزان هستند. من این احساس را درک میکنم اما اپراتور برای این که با روشی درست بهره برداری کند، باید بداند چه اتفاقی داخل آتش رخ میدهد؟ من قصد دارم تمام این مطالب را به صورت ساده و قابل درک به شما انتقال دهم.
هر سوخت فسیلی دارای سه جزء است که با اکسیژن هوا ترکیب شده و گرما آزاد میکند. در واقع چهار واکنش وجود دارد که شما باید بدانید (ترکیب مواد برخی تولید مواد متفاوت یک واکنش است). بیایید با یک مورد آسان شروع کنیم. هیدروژن سوخت با اکسیژن ترکیب و آب (H۲O) به وجود میآید. البته به دلیل وجود گرمای زیاد آب تبخیر شده و ما آن را نمیبینیم . تا کنون کسی باقیماندن هیدروژن را پس از عملیات احتراق ندیده زیرا همیشه اکسیژن را گرفته و تبدیل به آب می شود. اما اگر احتراق کامل نباشد هیدروژن با اتم های کربن ترکیب شده که در بعضی موارد چیزی غیر از هیدروکربن سوخت است.
در احتراق کامل چه فعل و انفعالاتی رخ میدهد؟
در احتراق کامل کربن با اکسیژن هوا ترکیب و کربن دی اکسید (CO۲) تولید میکند. در واقع بدن انسان هیدروکربن را به آب و دی اکسید کربن تبدیل میکند. این کار به طور آرام و در دمای خیلی پایینتر از آنچه در کوره اتفاق میافتد انجام میگیرد. چون کربن جزو اصلی سوخت است، دی اکسید کربن فراوانی در بویلر تولید میشود. ماده تولید شده دیگر آب است. حال به نکته جالبی برخورد میکنیم و آب و دی اکسید کربن تولید میکنیم که هر دو از رایجترین مواد مصرفی ما هستند پس در این بین چه مشکلی بین بویلر ومحیط زیست وجود دارد؟ اصولا احتراق در بویلر طبیعی است و CO۲ و H۲O و SO۲ و گرمای حاصل از فرایند است.
بررسی فرمول شیمیایی احتراق
اکنون میتوانیم فرمولهای شیمیایی احتراق را ارایه کنیم. اعدادی که زیر حروف شیمیایی نوشته میشوند بیانگر تعداد اتمها هستند و اعدادی که کنار حروف نوشته میشوند تعداد مولکولها را مشخص میکنند. بسیاری از گازها (اکسیژن یکی از آنها است) دو اتمی هستند یعنی هر مولکول آن دارای دو اتم است. تمام سوختها از اتمهای کربن و هیدروژن با نسبتهای مختلف تشکیل شدهاند. به عبارت دیگر ترکیب و مقدار این اتم ها است سوخت گاز، نفت یا سوخت جامد مثل ذغال سنگ است.
در ذیل لیست معادلات شیمیایی اصلی احتراق آورده شده است.
- (به ازای سوختن هر پوند کربن) C+O2=14.096 BTU
- (به ازای سوختن هر پوند هیدروژن) ۲H۲+O۲=۲H۲O+61.031 BTU
- (به ازای سوختن هر پوند گوگرد) S+O۲=SO۲+۳.۸۹۴ BTU
- (به ازای سوختن هر پوند کربن) ۲C+O۲=۲CO+3.960 BTU
برای مثال:
C کربن تک اتمی، CO مولکول ۲ اتمی، CO۲ ملکول سه اتمی، H۲ مولکول ۲ اتمی، H۲O مولکول ۳ اتمی، O۲ مولکول ۲ اتمی، S اتم گوگرد، SO۲ مولکول ۳ اتمی میباشد. قوانین معادلات نسبتا ساده است. تعداد اتم ها باید در هر ۲ طرف معادله یکسان باشد، میبینید که هیچ چیز در احتراق از بین نمیرود. این همان قانون بقای جرم در ترمودینامیک است. شاید بگویید وقتی چوب را میسوزانیم در نهایت ناپدید میشود ولی حقیقت این است که اجزای آن پس از ترکیب با اکسیژن به گاز تبدیل شده و وارد جو میگردد.
تاثیر کربن بر احتراق
توجه داشته باشید که یک مولکول اکسیژن میتواند فقط یک مولکول CO۲ یا دو مولکول CO تولید کند. قانون طبیعی دیگری نیز هست که میگوید تمام مولکولها در هر فشاری و دمای خاصی فضای یکسانی را اشغال میکنند.
از آنجایی که با تولید CO تعداد مولکولهای دود را ۲ برابر میکنیم، حجم گاز افزایش یافته و موجب افت فشار بیشتر در بویلر و محدود شدن تخلیه دود میشود. چون سرعت خروج دود کاهش یافته، هوای کم تری میتواند وارد شود که این امر باعث افزایش تولید CO میگردد. این کار تا زمانی ادامه مییابد که گرمای ورودی به اندازه ای کاهش یابد که تعادلی بین افت فشار ناشی از افزایش CO و کاهش تولید CO ناشی از افزایش هوای ورودی برقرار می گردد. فقط در نرخ احتراق ثابت، سوخت را افزایش یا هوا را کاهش داده و به نشانگر دبی بخار نگاه کنید. با شروع تشکیل CO خواهید دید که دبی بخار افت خواهد کرد.
سوختهای طبیعی
بررسی گاز
نفت کوره و گاز طبیعی به سوی فرایند آماده سازی میروند. گاز طبیعی معمولا پس از استخراج از زمین برای دفع ترکیبات گوگرد و دی اکسید کربن وارد دستگاه تصفیه گاز (کوره بلند) میشود.
برای تمام مقاصد عملی، گاز از طریق خطوط لوله از لوییزیانا به تگزاس و همه مصرف کنندگان سواحل شرقی منتقل میشود. این گاز کاملا عاری از گوگرد است. در غیر این صورت گوگرد با روغن کمپرسور ها واکنش نشان داده و آن را اسیدی می کند. وقتی گاز به ایستگاه شمال شرقی رسید گوگرد به صورت مرکاپتان (ترکیبات شیمیایی که گاز را بو دار می کند) به گاز افزوده می شود تا وجود نشتی قابل شناسایی باشد.
بررسی نفت کوره
نفت کوره با هر نمره ای (۱ تا ۶) از نفت خام استحصال میشود. نفت خام پس از استخراج به پالایشگاه منتقل و انواع سوخت ها و مواد دیگر از آن به دست می آید. یکی از مشتقات اصلی نفت خام، بنزین است. تقاضا برای بنزین آن قدر زیاد است که برخی محصولات دیگر مجددا پالایش میشوند تا از آنها نیز بنزین تولید گردد. فرآیند اصلی جداسازی مشتقات مختلف از نفت خام تقطیر است که طی آن نفت به قدری گرم میشود که اجزای سبک تر مثل نفتا، بنزین و غیره تبخیر میشوند.
نفت کوره سبک نیز از فرایند تقطیر تولید می شود. اجزای سنگین تر نفت خام بیش تر حرارت داده شده و در معرض کاتالیزور ها قرار می گیرند تا با شکستن هیدرو کربورهای سنگین به انواع سبک تر قابل استفاده می شوند . این همان چیزی است که وقتی سوخت در معرض حرارت قرار می گیرد اتفاق می افتد یعنی تقطیر شده و می شکند تا به هیدروکربن های بسیار ساده تبدیل و با اکسیژن واکنش نشان داده و بسوزد. این بحث وجود دارد که فقط گاز ها می سوزند و گرمای آن بقیه سوخت را نیز تبخیر می کند تا بسوزد.
بیایید قسمت اصلی گاز طبیعی را که همان متان CH۴ است بسوزانیم. برای این کار به مقداری مولکول اکسیژن نیازمندیم. یک مولکول O۲ با کربن ترکیب و CO۲ می دهد و بقیه پس از ترکیب، چهار اتم هیدروژن و دو مولکول آب تولید می کند:
CH۴+۲O۲ à CO۲+۲H۲O
۱۶ ۳۲ ۲۸ ۲۰
۱---->2---->3---->4---->5
خوشحال خواهیم شد که اولین دیدگاه را شما ارسال نمائید.